Ervaringen van Mindful Parenting cursisten

Vorige maand hebben 14 cursisten de Mindful Parenting cursus afgerond. Inmiddels komen de reacties en ervaringsverhalen binnen. Dit geeft wellicht een helder beeld over wat het je kan opleveren: 

Cécile (moeder van 2 kinderen, 14 en 16 jaar)

Lieve Esther

Bij deze hartelijk dank voor je Mindfulness cursus. Ik liep al heel lang met het idee dat meditatie goed voor mij zou zijn, omdat ik weet dat ik veel pauzes moet houden om goed te kunnen werken. Met deze cursus heb ik verschillende mogelijkheden in handen gekregen om de aandacht in het heden te houden en niet op de zaken vooruit te lopen. De kennis die jij hebt overgedragen en de kennis uit het boek zal ik ook kunnen toepassen in mijn loopbaanpraktijk.Heel veel succes met het geven van de volgende trainingen! 

Oh ja: complimenten voor jou voorbereidingen. Je hebt alles uitstekend verzorgd en je geeft op een prettige manier les! Liefs, Cécile 

Mayke (moeder van 2 kinderen, 4 en 10 jaar)

Ik heb superveel aan de training gehad. Voorheen baalde ik vaak dat ‘het niet lukte’; nu merk ik dat ik meer afstand kan creëren en vriendelijker ben naar mezelf en de kinderen. Ik heb ervaren dat ik me vaak erg laat overspoelen door mijn eigen gedachtekronkels en emoties, die ik voor WAAR aanneem. En door ze te observeren en ik er geen oordeel over heb, er gewoon bij en mee kan zijn en dat ze dan gewoon er even mogen zijn en dat ze ook weer weggaan. Ik denk dat ik hier een patroon van jaren aan het licht heb gebracht en dat er nog veel stapjes te zetten zijn. Ik ga ermee door en ik geef mezelf elke keer een knuffel al het ‘goed’ gaat en ook als het ‘niet goed’ gaat.

Esther, je geeft de training met heel je hart en je draagt de theorie en de praktische oefeningen heel mooi uit. Ik heb echt genoten van je openheid en je aanwezigheid en hoe je iedereen in de groep in hun waarde liet. Heel erg bedankt voor je open, warme wijze waarop je de training hebt gegeven. Het is echt een verrijking geweest. Heel veel succes in het geven van de training. Dat je nog veel ouders mag inspireren. Liefs, Mayke 

Anoniem (moeder van 2 kinderen, 5 en 7 jaar)

Door de Mindful Parenting cursus ben ik verder gegroeid in mijn persoonlijke Mindfulness proces. De groepssamenstelling was prettig. De sfeer was aangenaam en veilig. Esther heeft hier zeker een belangrijke rol in gehad door zichzelf kwetsbaar op te durven stellen. De meditaties waren erg prettig en leerzaam. Fijn om zonder terugblik direct te starten met de meditatie.

De psycho-educatie heeft iets met mijn bewustzijn gedaan. De relatie met mijn zoon is de afgelopen periode verbeterd. Ik heb mij, samen met mijn man, gefocust op een positieve verandering en we hebben onze kinderen hierin meegenomen.

Dankje Esther voor het vormgeven van deze mooie Mindfulness training! Fijn dat ik deel mocht uitmaken van deze pilot! Veel succes én plezier met de volgende sessies!  

Anoniem 

Esther,

Ik ben blij dat ik de cursus heb gedaan, het heeft me zeker weer geholpen om in het nu te leven en bewust te zijn. Ook van de ervaringen en verhalen van de andere cursisten heb ik geleerd en hetgeen wat voor mij herkenning gaf heeft me geholpen mezelf weer wat beter te leren kennen/terug te vinden. 
Ik heb het prettig gevonden jou als trainer te hebben; je bent duidelijk, hebt een mooie en rustige stem en ik merk dat je het met passie en liefde doet. Dankjewel en succes in de toekomst! 

 

https://www.facebook.com/GO-Begeleiding-524829134356592/

Onze zoon

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat een diagnose zich erg goed kan schuilhouden..

Onze oudste is altijd een makkelijk kind geweest. Rustig, meegaand, goedlachs en een allemansvriend. Tot zijn 10^e was er geen vuiltje aan de lucht.

In groep 7 viel het ons echter op dat hij een allemansvriend bleef en nergens écht aansluiting kreeg. Het hoort wel bij de leeftijd dat vriendschappen zich verdiepen en dat kinderen hun zelfbeeld gaan relateren aan dat van anderen. Zo niet onze zoon; hij trok zich van niets of niemand iets aan en ging zijn eigen weg. Een dromertje..

‘Wat een heerlijk zelfbewust kind’ ging er door me heen.

Zijn eerste jaar op de middelbare school verliep kalm. Maar ook hier sprak hij nooit af met anderen. Ik maakte me hier soms zorgen over, maar hij was er relaxed onder. Met alleen een stevige onvoldoende voor Frans ging hij zonder problemen over naar 2 HAVO. ‘Ach ja, Frans..’ dacht ik ‘hij kon ook al nooit de tafels onthouden, laat staan woordjes die je totaal nergens aan kan herleiden’. In de loop van het tweede jaar ging het echter bergafwaarts met zijn cijfers. De stof werd natuurlijk pittiger en meer en er werd meer zelfstandigheid verwacht in het plannen van het schoolwerk. Ik moest hem dagelijks aansporen om aan zijn huiswerk te gaan beginnen en zoals een echter puber betaamd, mochten papa en mama hem niet helpen. En daar sta je dan met je goeie gedrag.. Zijn kerstrapport was zó slecht, dat hij zou blijven zitten of de overstap naar VMBO-T moest maken.

Toen hebben we aan de bel getrokken bij school.

Gelukkig kregen we daar goed gehoor en was de mentor erg betrokken. Alle docenten waren verbaasd over de resultaten, want in de klas zagen ze een prettige, rustige leerling die deed wat hem werd gevraagd. Met andere woorden, hij viel niet echt op.. Onze zoon begreep zelf ook niet waar de slechte cijfers vandaan kwamen, want hij snapte alles in de klas en besteedde toch écht enkele uren per dag aan zijn huiswerk.

Hier was meer aan de hand, dat voelde ik aan alles. Maar wat vónd ik het moeilijk om dat toe te geven..

Ik vermoedde ADD. Ik wilde het bevestigd, dan wel uitgesloten krijgen en zette de stap naar de Geestelijke Gezondheidszorg. Onze zoon vond alles prima, zijn meegaande en onbezorgde karakter was hij niet verloren. Na een aantal testen, gesprekken en scorelijsten kwam er onmiskenbaar uit: ADHD, van het onoplettend type, ADD dus..

Toen stond ik aan de andere kant van de lijn. Als moeder.

Het voelde zowel als een opluchting als een schok. Een verklaring voor het verleden en tegelijkertijd een angstbeeld voor de toekomst. Ik herpakte mezelf: ‘oké Esther.. Practice what you Preach: pas zijn omgeving aan!’  We werken nu thuis met lijstjes en alarmbellen en we hebben meer geduld met hem. We geven hem geen gecombineerde opdrachten meer en trekken eerst goed zijn aandacht als we hem iets willen vragen of zeggen. Hij krijgt 3 keer in de week individuele huiswerkbegeleiding. En ja, we hebben ook gekozen voor ondersteunende medicatie.  

Na een aantal maanden zagen we al resultaat: een alerter kind dat meer vertelt uit zichzelf. Hij is vrolijker en zijn cijfers gingen zodanig omhoog dat hij overgaat naar 3 HAVO! De ADHD zit nog steeds in hem, maar ..

-      De omgeving maakt het verschil! -

Ontspannen jezelf zijn

Het opvoeden van een kind met ADHD of autisme is een zware taak. 

Op alle gebieden vergt het kind extra zorg en ondersteuning. Uit ervaring weet ik dat vooral moeders nog al eens de neiging hebben om (te) weinig tijd voor zichzélf vrij te maken. Ze hebben zoveel kwaliteiten die ze voor het overgrote deel voor anderen inzetten en vergeten daarbij vaak zichzelf.

Als je jezelf structureel onder aan je prioriteitenlijstje zet, dan loop je het risico dat de batterij op een gegeven moment leeg raakt. Ik denk dat het belangrijk is jouw batterij regelmatig op te laden, zodat je weer vol energie verder kunt en er kunt zijn voor anderen.

Dat is de reden dat GO Begeleiding in 2016 ontspanningsweekenden gaat organiseren.

Een weekend speciaal bedoeld voor moeders met een kind met ADHD of autisme. Een weekend samen met andere moeders, waarbij het doel is om even uit de hectiek van het gezin te zijn, plezier te maken en even de tijd aan jezelf te hebben. Tegelijkertijd kan het een steun in de rug zijn, om met andere moeders ervaringen en tips uit te wisselen.

Via de contactpagina kun je je interesse alvast aangeven: ga je graag een keer naar het strand, het bos of de stad... Laat het me weten dan houd ik daar rekening mee in de planning.